SF #2Jae : Imitation [ 5 ] - CUT -

          “ถึงนายจะบอกให้ฉันหยุดอีกกี่พันครั้ง ฉันก็จะไม่หยุด จำไว้”

          กายแกร่งโถมกายใส่คนตรงหน้าด้วยโทสะ มือข้างหนึ่งจัดการรวบแขนยองแจกดไว้เหนือหัวของอีกฝ่าย ส่วนมืออีกข้างก็เลิกเสื้อสีครีมที่คนตัวเล็กสวมใส่ขึ้นไปไว้เหนือแผ่นอกบาง ยองแจพยายามดิ้นหนีเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล จมูกโด่งของแจบอมลากไล้ไปตามผิวเนียน ปากหยักขบเม้มจนขึ้นเป็นรอยแดงทั่วแผ่นอกบาง ก่อนลิ้นชื้นจะครอบครองยอดอกสีหวานของอีกฝ่าย ยองแจสะดุ้งเล็กน้อย ร่างกายเหมือนกับหมดพลังชั่วขณะ ส่งเสียงหวีดหวิวออกมาด้วยความวาบหวาม นอนหลับตานิ่งๆให้แจบอมทำอะไรกับร่างกายของเขาตามอำเภอใจ

          ทำซะ ทำกับร่างกายเขาให้พอใจ ทำให้คุ้ม..

          ฝ่ายแจบอมเมื่อเห็นว่ายองแจเริ่มนิ่งแล้วก็ปล่อยมือที่พันธนาการอีกฝ่ายไว้ อารมณ์ที่คุกรุ่นก่อนหน้านี้ค่อยๆบางเบาลง เหลือไว้แต่ความต้องการ แจบอมลูบไล้ผิวขาวเนียนละเอียดตั้งแต่แผ่นอกจนถึงเอวคอดอย่างสนุกมือ ก่อนมือแกร่งจะดึงรั้งกางเกงยางยืดที่ยองแจสวมอยู่ออกไป รวมถึงเสื้อที่ยังค้างเติ่งอยู่ด้วย

          เท่ากับว่าตอนนี้ ร่างกายของยองแจเปลือยเปล่า คนตัวขาวปรือตาที่บวมช้ำมองอีกฝ่ายเห็นว่าแจบอมกำลังง่วนอยู่กับการถอดกางเกงของตัวเอง ยองแจพลิกกายจะลุกจากเตียง แต่แจบอมก็ไวกว่าคว้าแขนเล็กแล้วกดลงกับที่นอนนุ่มอีกครั้ง กดปากหยักของตัวเองเข้ากับปากหนุ่มหยุ่นของอีกฝ่าย แล้วขบเม้มเป็นเชิงให้คนใต้ร่างเปิดปากออก ก่อนสอดลิ้นชื้นของตัวเองเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็กจนเกิดเสียงน่าอาย มือทั้งสองข้างของแจบอมก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่างบีบคลึงสะโพกมนกลมกลึงจนขึ้นเป็นรอยแดง

          ยองแจทุบอกแจบอมเบาๆ เป็นสัญญาณบอกว่าเด็กหนุ่มหายใจไม่ทัน แจบอมจึงละออกมาจากริมฝีปากหวานละมุน จมูกโด่งซุกไซร้ไปตามซอกคอขาวของคนตรงหน้า กระทั่งคนตัวเล็กสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือแกร่งของแจบอมสัมผัสเข้ากับแกนกายขนาดพอดีมือแล้วรูดรั้งเบาๆให้ยองแจได้ส่งเสียงครางเล่นๆ จนกระทั่งยองแจปลดปล่อยออกมา

          นิ้วเรียวยาวของแจบอมปาดเอาน้ำสีขาวขุ่นนั่นแล้วค่อยๆแทรกเข้าไปที่ช่องทางสีหวานของอีกฝ่ายอย่างใจเย็น อย่างน้อยเขายังใจดีให้ยองแจได้ปรับตัวก่อนที่จะเจอของจริงล่ะนะ

          “อื้ออ” ยองแจส่งเสียงร้องออกมาเมื่อแจบอมสอดนิ้วเรียวเพิ่มมาอีกหนึ่งนิ้ว ค่อยๆขยับเข้าออกเพื่อให้ยองแจปรับตัว ไม่นานนักแจบอมก็ถอนนิ้วออกแล้วแทรกสิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไปแทน

          “อ่า..” เสียงทุ้มของแจบอมเปล่งออกมาด้วยความพึงพอใจ ค่อยๆดันแกนกายช้าๆจนกระทั่งเข้าไปจนสุดความยาว แล้วขยับกายเข้าออกจากช้าๆกลายเป็นถี่รัว

          ยองแจสั่นคลอนไปตามแรงที่แจบอมโถมกายเข้ามา มือน้อยขยำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ เสียงหวานเปล่งออกมาด้วยความวาบหวาม

          แรงตอดรัดของยองแจที่ส่งมาทำให้แจบอมรู้ว่า อีกไม่นานคนใต้ร่างกำลังจะถึงฝั่งฝัน เขาหยุดการขยับกายแล้วถอนกายออกมา กระถดกายนั่งพิงหัวเตียง ยองแจขมวดคิ้วมุ่นปรือตามองอย่างไม่เข้าใจ

          “อยากเสร็จไหม? ทำท่านี้ให้หน่อย ฉันกับมินแจชอบ”

          ด้วยแรงอารมณ์ทำให้ยองแจทำตามคำสั่งของแจบอมอย่างว่าง่าย แม้จะรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจมากๆก็ตาม

        คนตัวเล็กขึ้นมานั่งบนตักของแจบอม ก่อนจะค่อยๆกดกายลงไปจนสุดความยาวของแกนกายอีกฝ่าย ยองแจที่ไม่ประสีประสาเรื่องแบบนี้นั่งนิ่งอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรต่อ มือไม้ดูเกะกะไปหมดจนต้องเกาะไหล่แจบอมเอาไว้ ดวงตาฉ่ำน้ำสบตาของอีกฝ่ายเป็นเชิงขอความช่วยเหลือ

          แจบอมจับเอวคอดของยองแจยกขึ้นก่อนจะกดลงมาอีกครั้ง ทำซ้ำๆจนยองแจเริ่มเรียนรู้และขยับกายเองได้

          แจบอมกดศีรษะของคนตัวเล็กให้มารับจูบร้อนแรงจากเขา มืออีกข้างก็ปัดป่ายไปตามร่างกายขาวเนียนแทบทุกตารางนิ้ว

          “อืมม.. ยองแจเร็วกว่านี้หน่อย”

          “ผ..ผม ฮึก ไม่ไหวแล้ว”

          เมื่อได้ยินยองแจพูดดังนั้น แจบอมก็ดันกายขาวเนียนของอีกฝ่ายให้นอนลง ก่อนที่ตัวเองจะตามไปทาบทับแล้วโถมกายใส่คนตัวเล็กตรงหน้าถี่รัวตามแรงอารมณ์ จนกระทั่งทั้งคู่ปลดปล่อยออกมา

#ฟิคเจ้าสองแจ

กลับไปอ่านต่อ : https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1586572&chapter=12